Govor prilikom uručenja ordena Svetog Save Dmitriju Medvedevu

(Sajt SPC, 20.10.2009)

Vaše Prevashoditeljstvo, uvaženi Dimitrije Anatoljeviču,

Dozvolite da Vas u ime Njegove Svetosti Patrijarha Srpskog Pavla, u ime Svetog Sinoda i sve punoće naše Pravoslavne Crkve Srpske, pozdravim s dubokim poštovanjem, ljubavlju i dobrodošlicom. Pozdravljajući Vas i primajući Vas, mi pozdravljamo veliki Pravoslavni ruski narod. Kroz susret i opštenje sa Vama mi obnavljamo u svom sećanju i pamćenju vekovna sretanja i nerazorivo zajedništvo naša dva naroda, ruskog i srpskog, i naše dve pomesne Crkve Pravoslavne. Naša dva jednoverna, jednokrvna i jednojezična naroda gradili su i ponovo grade svoj istorijski put na jedinstvenom prosvetiteljskom delu svete braće Kirila i Metodija.

To njihovo delo se ukorenjivalo u biće naših naroda njihovom azbukom, Evangelskom Jovanovom večnom istinom: „V načalѣ bѣ Slovo i Slovo bѣ v Boge i Bogь bѣ Slovo", podvigom njihovih sledbenika Antonija i Teodosija Pečerskih, Svetog Save prvog Arhiepiskopa Srpskog, Sergija Radonježskog, Nestora letopisca i Lazara Srbina, tvorca prvog časovnika na Kremlju s početka XV veka, savremenika Svetog Petra Cetinjskog (on je prokleo svakog Srbina koji ne bi bio veran Rusiji) i Svetog Serafima Sarovskog, i njima sličnih velikih, umnih i svetih ljudi sve do naših dana, sve do blaženog spomena Aleksija II, Patrijarha Moskovskog i sve Rusije i Patrijarha Srpskog Pavla. Sveti Aleksandar Nevski, s pravom nazvan „ime Rusije" i Dimitrije Donski, kao i njihova istina „da Bog nije u sili nego u pravdi", isto su toliko srpski koliko i ruski, kao što su velikomučenik kosovski Lazar, branitelj Kosova i Evrope (1389), sa svojom istinom „da je zemaljsko za maleno carstvo a Nebesko, uvijek i do vijeka" i Karađorđe, „bič tirjanah" isto toliko ruski koliko i srpski.

Ta uzajamnost i zajedništvo naše Crkve i naših naroda, vekovima osveštavani Pričešćem iz jedne Čaše, Krvlju Hristovom, posvedočeni su našom zajedničkom borbom za slobodu i pravdu. I ne samo borbom protiv nacifašističkog zla, (oslobođenje Beograda od njega je neposredni povod Vašeg današnjeg dolaska) nego i protiv nasilja i tiranije prethodnih vremena. Srbija i srpski narod uopšte, neće nikada zaboraviti rusku braću i vitezove na čelu sa Rajevskim iz druge polovine XIX veka; uz to, srpski narod bi sebe zaboravio kada bi zaboravio cara strastoterpca Nikojala II koji je (1914) nesebično žrtvovao svoje Carstvo i carsko dostojanstvo ustavši u odbranu slobode Srbije i Crne Gore.

U znak blagodarnosti za tu jedinstvenu u istoriji Carsku i sverusku žrtvu tadašnji kralj Jugoslavije Aleksandar Karađorđević (koji je bio i prva žrtva nacifašizma u Evropi, ubijen u Marseju 1934), primio je stotinu hiljada Rusa izbeglica i prognanika od boljševičke revolucije, episkopa, sveštenika, monaha i monahinja, oficira, vojnika, profesora, naučnika, lekara i naroda, koji su sa svoje strane ugradili svoju veru, znanje, umetnost, u ondašnju Južnoslovensku državu, ostavivši iza sebe neizbrisiv trag. Potvrda te zahvalnosti, je i veličanstveni spomenik na Novom groblju, preko puta onoga koga ste posetili, posvećen „Caru Nikolaju II", kako na njemu piše „i dvum milionam russkih voinov pervoj mirovoj vojni 1914-1918". Taj spomenik na kome stoji još napisano „spite orli boevije" nije prosto spomenik nego i kosturnica, „bratskaja mogila, sotnij poharonenih russkih voinov", osveštan tadašnjim patrijarhom Srpskim Varnavom i Antonijem Mitropolitom Kijevskim (1935).

Ovome da dodamo i to da su naše dve pomesne Crkve Ruska Pravoslavna Crkva i Srpska Pravoslavna Crkva, kako u prošlim vekovima, tako i danas, bile i ostale temelj tog jedinstva i zajedništva. U tom smislu sva punoća naše Crkve je posebno blagodarna blaženog spomena Patrijarhu Aleksiju II i sadašnjem Svjatješem Patrijarhu Kirilu Moskovskom i sve Rusije koji su uzimali i uzimaju živog učešća u najnovijem raspeću našeg naroda i naše Crkve.

Vi, mnogopoštovani gospodine Predsedniče, hodite stopama Vaših velikih predaka, kako Vašim dolaskom, vezanim za oslobođenje Beograda (1944), tako i Vašim i Vaše Države Rusije nepokolebivim stavom i zaštitom celovitosti Srbije sa njenim srcem, Kosovom i Metohijom, štiteći time ne samo Srbiju, nego i nepovredivost Međunarodnog Prava i pravde.

U to ime Vam naš Sveti Arhijerejski Sinod, kao znak blagodarnosti za Vašu vernost braći i pravdi, za doprinos jedinstvu vaseljenskog Pravoslavlja, i Vašu pokazanu ljubav prema Srpskoj Pravoslavnoj Crkvi, dodeljuje svoje najviše odlikovanje: orden Svetog Save prvog stepena."

Najviše odlikovanje SPC, orden Svetog Save, predsedniku Ruske Federacije Dmitriju Medvedevu dodeljeno je za njegov doprinos jedinstvu vaseljenskog pravoslavlja i pokazanu ljubav prema pravoslavnom srpskom narodu